23 Mayıs 2015
05 Şubat 2012
01 Ocak 2012
28 Ekim 2011
Piyasa Hakimiyetinden Şenlikli Topluma: Beklenti Değil, Umut
Bu yazı Yeni İnsan Yayınevi tarafından Ivan Illich Kitaplığı dizisinin 2. kitabı olarak 2011 yılında yayımlanan "İşsizlik Hakkı"nın Sunuş bölümü olarak yazılmıştır.
Ivan Illich büyük eserler yazmamış, kendi deyimiyle “risaleler”, küçük kitaplar kaleme almıştır. Bu küçük kitaplardaki izlekler bitmez, her zaman bir sonuca da bağlanmaz. Ama onun açtığı tartışmalar modern toplumun mahrem yerlerinin üzerindeki örtüyü aralayan ve bir daha kapatılamayan müdahaleler olarak kalır. Açığa vurulan mahremiyet utandırır, öfkelendirir, görmezden gelinir, gizlenmeye ve kapatılmaya çalışılır, ama yok edilemez. Çünkü bütün bunlar modern toplumun en derinlerine kök salmıştır. İşte “İşsizlik Hakkı”, hâkim mesleklerin modern toplumdaki yerine ve saygınlığına yönelik benzer bir müdahale sayılabilir.
21 Ağustos 2011
Sadaka değil, iklim borcu
Bu yazı 21 Ağustos 2011 tarihinde Radikal İki'de yayımlanmıştır.
Dünyanın önde gelen insani yardım kuruluşlarından Oxfam, geçtiğimiz günlerde Doğu Afrika’da yaşanan insanlık dramıyla ilgili bir rapor yayınladı. Oxfam, yoksulluğa ve adaletsizliğe karşı 97 ülkede çalışmalar yürüten uluslararası bir örgüt. Örgütün ismi ilk kez 1942’de Britanya’da açlığa karşı mücadele etmek için kurulan Oxford Komitesi’nden (Oxford Committee for Famine Relief) geliyor. Yani Oxfam bir çevre kuruluşu değil, yeşil ideolojiyi savunmuyor, bu alanda özel bir iddiası da yok. Kıtlıkla ve açlıkla mücadele örgütün en önemli uzmanlık alanı.
Dünyanın önde gelen insani yardım kuruluşlarından Oxfam, geçtiğimiz günlerde Doğu Afrika’da yaşanan insanlık dramıyla ilgili bir rapor yayınladı. Oxfam, yoksulluğa ve adaletsizliğe karşı 97 ülkede çalışmalar yürüten uluslararası bir örgüt. Örgütün ismi ilk kez 1942’de Britanya’da açlığa karşı mücadele etmek için kurulan Oxford Komitesi’nden (Oxford Committee for Famine Relief) geliyor. Yani Oxfam bir çevre kuruluşu değil, yeşil ideolojiyi savunmuyor, bu alanda özel bir iddiası da yok. Kıtlıkla ve açlıkla mücadele örgütün en önemli uzmanlık alanı.
15 Ağustos 2011
Özgür Gündem söyleşisi: "Eşit söze sahip bir meclis daha doğru"
Bu söyleşi Özgür Gündem Gazetesi'nde 15 Ağustos 2011'de yayımlanmıştır (Ömer Çelik - İstanbul, DİHA).
Geçmişte yürütülen birlik çalışmalarının hatalı ve dar olduğu yönünde eleştirilerini dile getiren Yeşiller Partisi Eşsözcüsü Ümit Şahin, “Bugünkü blok içerinde yer alan bütün siyasi partilerin sözlerini eşit biçimde söyleyebilecekleri ve mevcut blok oluşumunun pratik bir niteliğe kavuşacağı bir tür meclisin çok daha doğru bir fikir olduğunu düşünüyorum” dedi. Şahin, “Türkiye’deki mevcut hükümetin birinci özelliği, kim ne derse desin doğa düşmanı bir hükümet olmasıdır” diyerek, ekolojik alanının temel konu olarak ele alınması gerektiği konusunda önceliğini ifade etti.
Geçmişte yürütülen birlik çalışmalarının hatalı ve dar olduğu yönünde eleştirilerini dile getiren Yeşiller Partisi Eşsözcüsü Ümit Şahin, “Bugünkü blok içerinde yer alan bütün siyasi partilerin sözlerini eşit biçimde söyleyebilecekleri ve mevcut blok oluşumunun pratik bir niteliğe kavuşacağı bir tür meclisin çok daha doğru bir fikir olduğunu düşünüyorum” dedi. Şahin, “Türkiye’deki mevcut hükümetin birinci özelliği, kim ne derse desin doğa düşmanı bir hükümet olmasıdır” diyerek, ekolojik alanının temel konu olarak ele alınması gerektiği konusunda önceliğini ifade etti.
31 Temmuz 2011
The end of nuclear energy?
Kitabı buraya tıklayarak indirebilirsiniz.
15 Haziran 2011
Açık Dergi'de Edip Cansever Hakkında
Açık Dergi’de ölümünün 25. yılı vesilesiyle, Edip Cansever ve şiiri hakkında konuştum.
Dinlemek için TIKLAYIN
Dinlemek için TIKLAYIN
Rudolf Bahro’nun “Komünler Kurma Cesareti”ne Şerh*
Ümit Şahin
1- “Sadece günlük işlerimizde değil, politik olarak yaptığımız pek çok şeyde de uygarlığımızın ölümcül bağlamını yeniden üretiyor, ya da en azından dolaylı olarak onaylıyoruz. Hanüz atlıkarıncayı döndüren mili yerinden çıkartmış değiliz. Henüz gerçekten farklı bir kültürün, barış kültürünün toprağını üretmeye başlamış değiliz.”
Bizi ekolojik yaşam deneyimlerine, geçiş kasabalarına
veya ekoköylere sürükleyen, ya da böyle bir özlem duymamıza sebep olan şey sadece
yediğimiz gıdalardaki zehirler mi, yoksa bütün bir uygarlık anlayışından ve
onun yarattığı (sadece üretim ve tüketim değil) yaşam ve ilişki biçimlerinden de
mi kaçmak istiyoruz? Bir de şunu sorabiliriz: Bu tür ekolojik yaşam deneyimleriyle
politik mücadele arasındaki gerilimi ne yaratıyor?
10 Haziran 2011
Seçim Bildirgelerinde "Enerji ve Çevre"
Bu yazı 10 Haziran 2011 tarihinde Bianet'te yayımlanmıştır.
12 Haziran seçimleri için siyasi partilerin yayınladığı seçim bildirgelerini çevre ve ekoloji açısından incelemek için özelikle enerji ve iklim başlıklarına bakmak gerekiyor. İsterseniz seçimin galibi olmaya aday AKP'yle en büyük rakibi CHP'ye ve bu seçimlerdeki alternatif ses olan Emek, Demokrasi ve Özgürlük Bloğu'na bakalım. Nükleere karşı çıkışıyla ilgi çeken Has Parti'ye de bir göz atalım.
12 Haziran seçimleri için siyasi partilerin yayınladığı seçim bildirgelerini çevre ve ekoloji açısından incelemek için özelikle enerji ve iklim başlıklarına bakmak gerekiyor. İsterseniz seçimin galibi olmaya aday AKP'yle en büyük rakibi CHP'ye ve bu seçimlerdeki alternatif ses olan Emek, Demokrasi ve Özgürlük Bloğu'na bakalım. Nükleere karşı çıkışıyla ilgi çeken Has Parti'ye de bir göz atalım.
29 Mayıs 2011
Anadolu ayakta
Bu yazı 29 Mayıs 2011 tarihli Radikal İki'de yayınlanmıştır.
"Verimli toprakları suyun altında bırakıp, çorak topraklara su taşımaya çalıştılar." Büyük Anadolu Yürüyüşü kervanlarından biri Çemişkezek taraflarından geçerken yürüyüşçüleri çadırında ağırlayan yaşlı bir göçer kadın böyle söylemiş. Anadolu’da yıllardır devam eden ve son birkaç yıldır dayanılmaz bir hal alan doğa yıkımını özetleyen izlenimlerden birisi bu. İnsanların yaşam alanlarını yok edip kentlere göç etmeye zorlamak, asıl değer kaynağı olan toprağı, suyu, ormanı ve canlı yaşamı öldürmek, sonra da insanları hasta eden bir yaşam biçimini dayatan ve doğayı daha da tahrip eden politikalarla ekonomiyi büyütmeye çalışmak. İşte yıkıcı endüstrileşme. Yaşam alanlarını atık barajlarından sızan zehirli sularla tehdit eden, güya elektrik üretmek için, ama aslında şirketleri zengin etmek uğruna vadileri kurutup suları tünellere hapseden, sadece insanların değil, bütün canlıların yaşam hakkını ihlal eden “dokunulamaz” kalkınma politikaları ya da...
"Verimli toprakları suyun altında bırakıp, çorak topraklara su taşımaya çalıştılar." Büyük Anadolu Yürüyüşü kervanlarından biri Çemişkezek taraflarından geçerken yürüyüşçüleri çadırında ağırlayan yaşlı bir göçer kadın böyle söylemiş. Anadolu’da yıllardır devam eden ve son birkaç yıldır dayanılmaz bir hal alan doğa yıkımını özetleyen izlenimlerden birisi bu. İnsanların yaşam alanlarını yok edip kentlere göç etmeye zorlamak, asıl değer kaynağı olan toprağı, suyu, ormanı ve canlı yaşamı öldürmek, sonra da insanları hasta eden bir yaşam biçimini dayatan ve doğayı daha da tahrip eden politikalarla ekonomiyi büyütmeye çalışmak. İşte yıkıcı endüstrileşme. Yaşam alanlarını atık barajlarından sızan zehirli sularla tehdit eden, güya elektrik üretmek için, ama aslında şirketleri zengin etmek uğruna vadileri kurutup suları tünellere hapseden, sadece insanların değil, bütün canlıların yaşam hakkını ihlal eden “dokunulamaz” kalkınma politikaları ya da...
21 Mayıs 2011
Nükleersiz ve karbonsuz bir dünya mümkün
Bu yazı Küresel BAK'ın Mayıs 2011'de Fransa'da yapılan G8 zirvesine karşı hazırladığı broşürde yer almıştır.
Enerji krizi yüzyılın en büyük göz boyaması. Ülkeleri de, insanları da gelir düzeyleri, yaşam biçimleri ve öncelikleri ne olursa olsun, sonsuz bir enerji ihtiyacının nesnesi haline getiriyor. Basit bir denkleme dayanıyor “enerji krizi” söylemi: Her geçen gün daha fazla enerji tüketmek zorunda olduğumuz, ancak daha fazla enerji tüketerek “daha iyi” yaşayabileceğimiz, bunun için de mümkün olan her türlü kaynağı sonuna kadar kullanmamız gerektiği iddiasına...
Enerji krizi yüzyılın en büyük göz boyaması. Ülkeleri de, insanları da gelir düzeyleri, yaşam biçimleri ve öncelikleri ne olursa olsun, sonsuz bir enerji ihtiyacının nesnesi haline getiriyor. Basit bir denkleme dayanıyor “enerji krizi” söylemi: Her geçen gün daha fazla enerji tüketmek zorunda olduğumuz, ancak daha fazla enerji tüketerek “daha iyi” yaşayabileceğimiz, bunun için de mümkün olan her türlü kaynağı sonuna kadar kullanmamız gerektiği iddiasına...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)